Rook in de Wigwam

Daar zitten we dan. Veel is anders. Zomaar op eens.

Voor de één levert deze periode flinke stress op. Gezondheid. De onzekerheid over baan en inkomen. Het te dicht op elkaar zitten. Te weinig “mijntijd” in het verdelen van de taken tussen gezin en werk.

Voor de ander is het een welkome slow down van alle hectiek van de laatste weken, maanden zo niet jaren.

Weer een ander verduurt deze periode en zit het uit.

We gaan er allemaal verschillend mee om. Voor ons allemaal geldt dat we ons gedrag flink hebben moeten aanpassen. Heb je er zelf geen last van dat jouw routine is veranderd dan zijn het wel je gezinsleden die moeten wennen aan dat jij nu anders bent en doet. Omgekeerd natuurlijk ook. Irritaties liggen al snel op de loer en voor je het weet heb je rook in de wigwam en wil je het liefst weer naar je vertrouwde patronen. 

Niemand wil zomaar zijn gedrag veranderen, niet als je smeekt, niet als je dreigt, niet als je met argumenten of emoties komt en ook niet als je vanuit alle liefde dat voor de ander wenst. Je verandert alleen maar als je dat zelf echt en diep van binnen wilt. Vanuit de eigen bewustwording dat het nodig is. Het gedwongen veranderen van gedrag haalt ons allemaal uit onze routine. Ook als je weinig stress ervaart zijn toch je dagen anders dan je gewend was. Deze periode zet je naast gedragsverandering ook aan het denken. Wat ga je straks missen als alles weer voorbij is? 

Wat is nu de reden dat het zo lastig is belemmerende gewoontes en patronen te veranderen?
Een gewoonte is een een set van jarenlang zich automatisch herhalend onbewust gedrag met bijbehorende emoties die zich eveneens herhalen (Dispenza, 2017). Je hebt het zo vaak onbewust gedaan dat je lichaam het nu beter weet dan je hoofd. Joe Dispenza noemt als voorbeeld dat mensen bij het wakker worden al beginnen na te denken over hun problemen. Elke herinnering is verbonden met mensen, dingen, situaties en/of plaatsen. Hij stelt dat onze hersenen een recorder zijn van het verleden afgespeeld in het heden met de bijbehorende emoties. De problemen zijn in onze hersenen ingesleten paden van herinneringen.

Veel mensen beginnen hun dag al in het “verleden”. Onze herinneringen aan het verleden gaan gepaard met emoties uit die tijd. Een emotie is een fysieke reactie op een gedachte en is vaak het “eindproduct” van een eerdere ervaring. Het moment dat we bezig zijn met onze eerdere problemen en nare ervaringen voelen we ons op slag ongelukkig, verdrietig of angstig. Hoe je denkt en daarmee hoe je je voelt creëert je stemming en dat is de staat waarmee veel mensen uit hun bed komen. Eigenlijk start je je dag in het al vertrouwde verleden. Of je nu wilt of niet. Je houdt het ongewild en onbewust in stand. De herbeleving activeert het alarmsysteem in hersenen, de bijbehorende stresshormonen komen vrij en dit kan een verslavende manier van zingeving worden. De overdosis aan stresshormonen die bij beleving in het moment en tijdens de herbeleving stromen hebben op langere termijn een verwoestend effect op je gezondheid. Die stress hormonen wil je niet in je lijf. Daarbij volgen de meeste mensen keer op keer hetzelfde ritme. Dezelfde routine van opstaan, ontbijten, naar het werk gaan en op het werk weer onze eigen routines waarmee we ons persoonlijke stevige “programma” installeren en volgens Dispenza daarmee onze eigen vrije wil verliezen. 

Wanneer het tijd is om te veranderen, omdat oude gewoontes in de weg zitten, niet meer dienend zijn, omdat je relatie in puin ligt, omdat je opstoomt naar je burn-out nummer 1,2 of 3, of nu tijdens onze gedwongen periode van fysieke afstand, zijn we opgezadeld met een opgeslagen set van gedragingen met bijbehorende emotionele reacties. 

Onze onbewuste gewoonten, attitudes, overtuigingen en percepties functioneren als een computerprogramma. Dus we kunnen met de beperktheid van onze bewuste geest wel willen dat we veranderen, gezond willen leven, afscheid nemen van wat ons in de weg zit maar ons lichaam draait op eigen initiatief een heel ander programma dan dat we graag met ons denkende brein zouden willen.

Dat gegeven maakt het op dit moment lastig om de sfeer in huis goed te houden. We zijn op korte termijn niet zo goed in ons echt aanpassen. Nieuwe patronen hebben tijd nodig om in te slijten en ons brein de oude patronen te laten vergeten.

Dit biedt mooie kansen als je toch al in overweging nam om iets te veranderen maar nog niet kon of niet durfde. Jouw huidige bestaan nog te comfortabel was, jouw baan nog niet genoeg knijpt. Als jouw huidige relatie nog net niet slecht genoeg is of dat je het nog steeds redt om in een soort haat-liefde verhouding met de andere ouder van je kinderen te leven. 

Gelukkig is deze gekke periode een hele goede periode om je leven eens onder de loep te nemen. Wil je weer terug naar jouw oude ik? Of wil je het anders? Nu je nog beter weet dat het leven kwetsbaar is, wat heb je dan te doen? Voor jezelf. Je ingesleten patronen zijn al aan het veranderen nu. Pak je het nu aan? Wil je met ons sparren? We helpen je graag.  Als mediator, als coach, als inspirator.